Turystyka kulturalna znajduje się na rozdrożu, ponieważ z jednej strony ludzie chcą podróżować, poznawać nowe miejsca, mieć kontakt z dziedzictwem kulturowym, ale także z osobami spoza swojego miejsca zamieszkania. Z drugiej – nasze otoczenie aż prosi się o zwrócenie uwagi na takie zjawiska jak zmiana klimatu czy potrzeba zmodyfikowania stylu podróżowania na bardziej świadomy. Nie chodzi tylko o kwestie dotyczące ekologii, ale również te społeczne.
Twórcy raportu „Cele zrównoważonego rozwoju a turystyka kulturalna” zadali sobie pytanie: jak rozwijać turystykę, która wzmacnia, nie niszczy? Która wnosi wartość jednocześnie dla turystów, miejsc i mieszkańców?
Zobacz również
Potrzeba zmian
Eksperci proponują, by spojrzeć na przyszłość turystyki kulturalnej przez pryzmat filozofii 6D:
- doświadczenie – od popularnej turystyki „must-see” do faktycznej chęci poznania i przeżycia,
- dobrostan – zadbanie o czas na regenerację,
- droga – wprowadzenie nowych sposobów na zmianę miejsc i kształtowanie rytmu podróży,
- dzikość – zadbanie, by relacja z naturą opierała się na szanowaniu jej i współistnieniu z nią,
- dziedzictwo – ochrona i współtworzenie zrównoważonych zasobów kulturowych,
- dialog – budowanie mostów pomiędzy turystą a mieszkańcem.
W odniesieniu do tej filozofii przyjrzano się trendom i praktykom, które odpowiadają na współczesne wyzwania. Pokazano również nowe ścieżki dla turystyki i podróżowania w inny sposób. Przede wszystkim po to, by zostawić wartościowy ślad.
Finalnie, udało się zebrać aż 36 trendów i case studies z całego świata, które pokazują, jak turystyka może się zmienić na bardziej regeneracyjną, współodpowiedzialną, a doświadczenia z nią związane na takie w stylu life-seeing i ROMO lub JOMO.
Trudny temat, łatwy ban. Jak w sieci pisać i mówić o wrażliwych treściach cz. 1 [PORADNIK]
Wśród kluczowych przekierowań w turystyce znalazły się:
Słuchaj podcastu NowyMarketing
- sight seeing -> life seeing,
- fomo -> romo -> jomo,
- dopamine society -> low-stimulation society,
- hyper optimization -> good growth,
- self-care -> collective care,
- płynne granice między turystą a mieszkańcem -> tourident (tourist + resident).

Z kolei wśród trendów wskazano między innymi:
- purposeful journey, gdzie dominujący dotychczas model 3S (sun, sand, sea) ustępuje miejsca modelowi 3E (excitement, entertainment, education),

- sustaina-fest movement, czyli poszukiwanie bardziej zrównoważonych modeli turystyki eventowej,

- savecation, który stawia w centrum świadome gospodarowanie budżetem podróży i odpowiedzialne wydawanie w odwiedzanych miejscach,

- coolcation, czyli „ochłodzenie” podróży jako odpowiedź na kryzys klimatyczny. Rosnące fale upałów sprawiły, że turyści coraz chętniej wybierają chłodniejsze kierunki: Skandynawię, kraje bałtyckie, Alaskę, Kanadę, Arktykę,

- city as national park, czyli podejście, w ramach którego traktujemy całe miasto jak park narodowy, z troską o każdy fragment zieleni, dziką roślinność przy torach, drzewo przy parkingu czy trawnik między kamienicami.

Zobacz pełny raport: